این مسأله، پیشینه‏ای طولانی دارد و باید پولس را یکی از طراحان این نظریه دانست؛ او پس از حضرت عیسی با هدف جاسوسی برای قدرت‏مندان رومی و تحریف مسیحیت، کوشید دین خدا را به سوی پوچی و بی‏محتوایی بکشاند. از این رو، او را می‏توان یکی از بزرگ‏ترین بدعت‏گذاران تاریخ مذهب و طراح نظریه‏ی جدایی دین از سیاست دانست. البته …

تدوين کنندگان قانون اساسي به دليل سابقه نداشتن حکومتي مشابه نظام جمهوري اسلامي ايران در دنياي معاصر، به دنبال استفاده از تجارب ساير نظام هاي سياسي در بعد مديريت اجرايي و تقنيني کشور بودند. در نظامهاي سياسي جهان دو نوع سيستم « رياستي» و « پارلماني» وجود دارد که بر اساس نگرش هريک به موضوع نحوه توزيع قدرت و تفکيک …

آیا دخالت نظر و رأی مردم در مشروعیت حکومت، اختصاص به زمان غیبت دارد؟  یا در زمان حضور امام معصوم نیز مطرح است؟ امیرالمؤمنین در نهج‌البلاغه منشأ حکومت را زور و اقتدار نمی داند و خود او هم در عمل این را ثابت می کند. از نظر علی (علیه‌السلام) منشأ اصلی حکومت، یک سلسله ارزشهای معنوی است؛ … او حکومت …

سلام مبنای این حرف آقای خمینی که گفته اند که 《ولایت فقیه همان ولایت رسول الله است》 چیست؟ لازم به ذکر هست که سوال کننده با مراجعه به فقیه عالم عادل زمان شناس در زمان غیبت مشکلی ندارد. چطور میشه که ولایت یک فقیه، میشود ولایت رسول الله (ص)! اصلا فقیه، ولایتش را از کجا دارد؟ خود شخص پیامبر، در …

با سلام… ﺁﯾﺎ ‏« ﺍﺳﻼﻡ ‏» ﻭ ‏« ﻧﻈﺎﻡ ﺍﺳﻼﻣﯽ ‏» ﻫﺮ ﺩﻭ ﯾﮑﯽ ﺍﺳﺖ؟ ﺁﯾﺎ ﺍﮔﺮ ﻧﻈﺎﻡ ﺍﺳﻼﻣﯽ ﺗﺸﮑﯿﻞ ﻧﺸﻮﺩ ﯾﻌﻨﯽ ﻣﻌﺼﻮﻣﯿﻦ ﺩﺭ ﺭﺳﺎﻟﺖ ﺧﻮﯾﺶ ﺷﮑﺴﺖ ﺧﻮﺭﺩﻩﺍﻧﺪ؟ ﯾﺎ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﻫﺪﻑ ﺁﻧﻬﺎ ﺣﻔﻆ ﺩﯾﻦ ﺣﻘﯿﻘﯽ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ؟ سلام نظام اسلامی نظامی است که قوانین و احکام خود را از اسلام گرفته است. در واقع اسلام، پشتوانه محتوایی نظام اسلامی است. …

ماهیت بیداری اسلامی و ارتباط آن با انقلاب اسلامی چیست؟ آیامی تواند مقدمه ای برای ظهور امام زمان(عج)باشد؟؟ از بیداری اسلامی «به پدیده ای اجتماعی تعبیر می کنند که به معنای بازگشت بیداری و هوشیاری امت اسلامی است تا به خدا باوری برسد وبه دین وکرامت واستقلال سیاسی،اقتصادی وفکر خود مباهات کرده» انقلاب اسلامی به عنوان مصداق عملی و شروع …

سکولاریسم عقیده‌ای است، مبنی بر جدایی نهادهای حکومتی و کسانی که بر مسند دولت می‌نشینند، از نهادهای مذهبی و مقام‌های مذهبی است. طبیعتا نسبت آن با دین، محدود کردن دین به زندگی فردی انسان ها و نفی آن برای حضور در عرصه های اجتماعی و سیاسی است. بسته به نوع و ماهیت ادیان و ابراهیمی و غیر ابراهیمی و سالم و منحرف بودن ادیان، هر کدام نظر خاصی در باب آن دارند. ادیان و عرفان های بشری همچون بودیسم و بخش اعظمی از عرفان های کاذب کاملا با سکولاریسم هماهنگند و برخی از عرفان ها نیز به منظور ترویج سکولاریسم بنا نهاده شده اند. اما اگر ادیان ابراهیمی را با نظر به محتوا و متن آن ادیان بررسی کنیم به نظریات دیگری می رسیم. دین اسلام در اعظم مطالب آن، چه در قرآن و چه در سنت معصومین علیهم السلام، ناظر به بخش اجتماعی، نوع تعامل انسان ها با همدیگر، وظایف مومنین نسبت به هم، مسئولیت مسلمانان در قبال جامعه و ارزش های اجتماعی و مبارزه با فساد و امر به معروف و نهی از منکر و تاسیس حکومت می باشد. همچنان که نبی مکرم اسلام نخستین حاکم اسلامی بود. دین اسلام به هیچ عنوان سکولاریسم را نمی پذیرد.

همان طور كه قانون يا بايد مستقيماً توسط خداوند وضع شود و يا بايد با اذن و اجازه او وضع گردد، مجرى قانون نيز يا بايد مستقيماً از طرف خداوند تعيين شود و يا بايد مأذون از طرف خدا باشد؛ و به هر حال نظام حكومتى، اعم از قوه مقننه، مجريه و قضاييه، بايد مستند به اذن الهى باشد و در غير اين صورت از نظر شرعى و دينى مشروعيّتى نخواهد داشت. يكى از شبهاتى كه در زمينه قانونگذارى مطرح بود، عبارت از اين بود كه الزام مردم به تبعيّت از قانون خداوند مخالف اصل آزادى و حاكميّت انسان بر سرنوشت خويش است؛ اگر ما معتقد گرديم كه مجرى قانون يا بايد از سوى خدا تعيين گردد و يا بايد مأذون از طرف او باشد، حقّ انتخاب و گزينش مردم را سلب كرده‌ايم و به مردم اجازه نداده‌ايم كه از پيش خود و بر خلاف آنچه خدا فرموده و تعيين كرده است، حاكمى را برگزينند؛ و اين با روح دموكراسى و مردم‌سالارى ناسازگار است.

اسلام كه هم جامعه كوچك و محدود زمان پيامبر اسلام(صلى الله عليه وآله) را اداره كرده است و هم مى‌خواهد پيچيده‌ترين و گسترده‌ترين جوامع بشرى و حتّى يك حكومت جهانى را اداره كند، عملا ممكن نيست كه ساختار ثابت و مشخصى از حكومت ارائه دهد. ساختار حكومت، بر حسب شرايط زمانى و مكانى و تحوّلات فرهنگى و اجتماعى، دائماً در حال تغيير و تحوّل است و نمى‌شود براى زندگى اجتماعى، در طول تاريخ، تنها يك شكل حكومتى تعيين كرد كه در همه زمانها، سرزمين‌ها و شرايط قابل اجرا باشد. ساختار حكومت از احكام متغيّر و احكام ثانويه اسلام است كه برحسب شرايط زمانى و مكانى تغيير مى‌يابند و تشخيص و معرفى آنها بر عهده ولىّ امر مسلمين نهاده شده است كه در زمان حضور معصوم، ايشان ولىّ امر مسلمين است و در زمان غيبت، جانشينان ايشان ولىّ امر مسلمين محسوب مى‌گردند.

در اين كه جامعه بايد قانون داشته باشد، تا آنجا كه ما اطلاع داريم تقريبا كسى ترديد ندارد و كسانى كه در اين زمينه بحث كرده‌اند، در اين ترديدى ندارند كه بشر براى زندگى اجتماعى خود نيازمند قانون است. اما در اين كه چه قانونى بايد در جامعه حاكم باشد، اختلافات زيادى وجود دارد و بر اين اساس فلاسفه حقوق …